Bu yol uzun..
Bu yol zorlu..
Bu yol nefsini yenenlerin yolu.. Peygamber(as)'in yolu..
Bu yolda kötülüğe karşı, kötülükle cevap vermek yok.. aksi
olursa aynı duruma düşersiniz, mümine yakışmaz..
Bir defasında, adamın biri Hz. Ebu Bekir’e gelip
sürekli
hakaret ediyor o hakaret ettikçe Hz. Ebu Bekir dinleyip cevap vermiyordu..Orada
bulunan Peygamber Efendimiz de tebessüm ediyordu.
Nihayet, Hz. Ebu
Bekir dayanamayıp sert bir karşılık verince Hz. Peygamberin çehresi değişip
oradan ayrıldı.
Hz. Ebu Bekir
peşinden koşup ayrılmasının sebebini sorunca:
“Sen sükût ettikçe bir melek senin yerine ona cevap
veriyordu, fakat sen ağzını açınca yanına şeytan geldi. Ben şeytanın olduğu
yerde bulunmam” dedi.
Sevgili Peygamberimiz(as) “Allah kötülüğü kötülükle yok
etmez ancak iyilikle yok eder.” buyurarak bize nasıl yol izlememiz gerektiğini
göstermiştir..
İşte böyle dostlar..
bir taraf sürekli konuşacak, diğer taraf da meleklerin cevap verdiğini
bilip susacak.. (bu sabır noktası, imtihanımız oluyor..)
Kolay mı elbette ki zor..
Lakin yukarıda da ifade ettiğim gibi; Bu yol zorlu!
Bu yolun sonunda bizi Rabbimiz bekliyor..
Mevlana'nın bir sözü var..
Ben Allah'a aşık olduğum an önce münakaşayı, sonra
münazarayı, sonra konuşmayı kestim...
Aşk ile bağlıysak Rabbimiz'e.. bu sözün hakkını verelim ne
dersiniz?
Sözümüz yalnızca sözde kalmasın, gösterelim
davranışlarımızla..
Tabii amaç '' Bir tek Rabbimiz'in rızası ise..
Sevgi ve ışıkla
Gülümce Yıldız
06-08-2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder