Yaşama gayemiz, Yüce Allah'a kul olmak..
Kimimiz bu gerçeğin bilinciyle yaşarken, kimimiz de görmezden geliyoruz..
Bilmemize rağmen, ya etraftan çekiniyoruz.. ya da nefsimize yeniliyoruz..
Nefsine yenilmemenin çözümü; her an Allah'ın gözetiminde olduğumuzu bilip, tüm yaşadıklarımızın bir gün karşımıza çıkacağını hiç akıldan çıkarmamak.
Etrafından çekinenmek neyin nesidir o konuya inanın hiç akıl erdirebilmiş değilim..
Ayıp mı insanın dini yaşaması? günah mı?
O zorlu gün geldiğinde emin olun, bugün razı etmeye çalıştığınız kimseler yanınızda olmayacak.
O gün ne anadan, ne babadan, ne kardeşten kimseden kimseye fayda yok..
Cenab-ı Allah ayetinde şöyle buyuruyor;
Vah bana ne olurdu, falancayı kendime dost edinmemiş olaydım! Furkan Suresi- 28
Sözün Özü; Biz sadece kul olmak için dünyada varız, diğer tüm meşgaleler teferruat.. her şeye ederi kadar değer verelim.
Hiçbir şey, Allah'ın rızasından daha önemli değil.
Gülümce Yıldız
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder