Benim Peygamberim hasırda yatıyordu.. O ki kainatın
Efendisi, en güzel ahlaka sahip ALLlah'ın Resülü..
Ama günümüze baktığımızda hep bir gösteriş.. sahip olunanlar
ile övünme.. (bazıları )
Bir doktor kardeşimizle, aramızda geçen bir konuşma
şöyleydi:
Bugün düşünüyorum da, beni bu noktaya getiren acaba Kendim
miyim?
Hayır .. bugünkü başarımı, sahip olduklarımın hepsini
''Allah'a borçluyum '' işte ben bunları idrak edince daha çok Rabbime
yöneliyorum.. (bu manada ..)
Bir insanın sahip oldukları ile övünmesi, kibirlenmesi
kadar: hem küçük düşürücü hem de nankörce bir davranış olabilir mi?
Kendiyle övünmek, kendini ya da başka insanları yüceltmek ..
kişiyi ALlah'dan uzaklaştırır..
Allah'dan uzaklaştıkça sapıtır.. kendini yücelttikçe doğruyu
göremez..
Bir kere sahip olduklarıyla büyüklenen insana doğruyu
gösterseniz de görmesi çok zor..
Çünkü nefis firavun gibi olmuş, kul olmaya yanaşmıyordur...
“Yeryüzünde haksız yere büyüklük taslayanları ayetlerimden
uzaklaştıracağım (onlar) her ayeti görseler de ona iman etmezler, doğru yolu
görseler onu yol edinmezler ama sapıklık yolunu görseler onu (hemen) yol
edinirler. Bu onların ayetlerimizi yalanlamaları ve onlardan hep gafil olmaları
sebebiyledir.”
Araf 146
Sözün Özü: Bizi de sahip olduklarımızı da yaratan
ALLAH'dır.. Haddimizi bilelim, veren ALLAH almayı da bilir.. Biz kendimizi, kendi ''benliğimizi '' aradan
çıkaralım ki, ortada bizden hiçbir şey kalmasın..
İşte o zaman kul olma yolunda oluruz.. yoksa büyüdüğümüzü
zannettikce sapıtanlardan oluruz ALLAH muhafaza..
Hepimizin bu dünyadaki en önemli görevi kulluk.. kulluk en
şerefli makamdır..
Her nereden okunuyor isek ışık olsun inşaALlah..
Gülümce , 06-03-2015
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder